Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Μόνο Νότια (7)

...βουβές τηλεφωνικές συσκευές και λοφίσκοι απο τα υπολείμματα συνταγών λήθης, αποκαλύψεις και εξομολογήσεις που συνοδεύονται απο παρηγορητικές διαβεβαιώσεις καλυμμένες απο αχανείς αποστάσεις, αποκομμένες διαβάσεις και οχυρώματα σμιλεμένα με την αποφασιστικότητα του αμετάκλητου, μια υποψία σιωπηλής συμμετοχής και συμπαράστασης σ΄ ένα πρόγραμμα απεξάρτησης απο περιοδικές κρίσεις που ταράζουν την αποχαυνωτική ραστώνη καλοκαιριάτικων μεσημεριών και αποτυπώνονται σαν παρείσακτη κηλίδα στην αεροφωτογραφία που βαλσάμωσε στη διάρκεια μιας μπόρας σιωπηλά οικοδομικά τετράγωνα, αναπάντητες υβριστικές προκλήσεις στον αρχιτέκτονα του σχεδίου της παταγώδους κατεδάφισης του κτίσματος που σήκωσαν παρωχημένες αντιλήψεις και υλικά με ξεθωριασμένη ημερομηνία λήξης ακόμα και τη στιγμή της συναρμογής τους, συσσωρευμένη απαξίωση και τιμητική μιας καρικατούρας που αναδύεται απο σκοτεινά βάθη κραδαίνοντας τα λάφυρα της νίκης, αποστεωμένα αρχαία στιγμιότυπα βραχύβιων θριάμβων.

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Θερμοκήπιο (2)

Βράδια με τηλεοπτικά δελτία αίματος, μακροσκελείς αναλύσεις και ανούσιες αντιπαραθέσεις με φόντο ανθρώπινα εκθέματα εθισμένα στην ωραιοπάθεια της δημόσιας θλίψης σε μια αλληλοδιαδοχή ταχεία, ιλιγγιώδεις ρυθμοί που ακυρώνουν κάθε προσπάθεια αξιολόγησης του ορυμαγδού των εντυπώσεων που γεννάνε ενώ οι αρχιτέκτονές τους σαρκάζουνε την αδυναμία των αντιστάσεων ξετυλίγοντας ρολά χαρτί με δείκτες που σκαρφαλώνουν σε δυσθεώρητα ύψη, αποδείξεις θριάμβου τελειωτικές και αναμφισβήτητες.

Θερμοκήπιο (1)

Μήνες κάνουνε τον κύκλο τους φυλακισμένοι σε γυμνούς τοίχους, μια δεκάδα μόλις μέτρα απο τις διαβάσεις και τους ανισόπεδους, δρόμοι και προορισμοί σε απόσταση ενός ψιθύρου με τη σκόνη να κατακάθεται σε στρώματα αλλεπάλληλα, διαδρομές στις γειτονιές των μονόχνοτων σε ατραπούς που βλασταίνουνε υπερβάσεις και είναι ανεκτή η αποφορά του ανένταχτου, με τροφή ψωμί πασπαλισμένο με μια επίφαση ικανοποίησης αντλημένη απο ένα πηγάδι σκαμμένο στο κέντρο του αδύτου που φιλοξενεί φανταστικές συνευρέσεις με εραστές του αφηρημένου...
φόντο γκριζοπράσινο, ανώνυμη πολιτεία που τις φλέβες της διασχίζουν χωρίς κίνδυνο μόνο οι νηφάλιοι, οι παρεκκλίσεις αντιμετωπίζονται σα γραφικότητες ή καρκινώματα και οι αφελείς αξιώσεις για συμμετοχή σε προσπάθειες απεγκλωβισμού απο τους κανόνες της πεζότητας, τα προπύργια τα ορθωμένα με κραυγές ναυαγών απ΄ τον ωκεανό που κοχλάζει και ρουφάει τα υπολείμματα των αντιστάσεων που οργανωμένες σε βάσεις δεδομένων λειτουργούν σαν παρακαταθήκη ενός ξεχασμένου κόσμου που μεταλλάχτηκε σε ένα παχύρρευστο μόρφωμα τρεφόμενο με το περιεχόμενο κάδων σκουπιδιών με ιλουστρασιόν περιτύλιγμα, καταλήγουν στην αδυναμία να διευρυνθεί αυτός ο κύκλος των ανένταχτων, παράπονο που γιγαντώνεται σε θυμό, απειλές που κραδαίνουν ένα μπουκάλι κρασί φυλαγμένο για τα επινίκια που δε γιορτάστηκαν, ατμοί που παύουν να διαφεντεύουν το κουρασμένο θυμικό και παραχωρούν τη θέση τους στην πραγματικότητα που αξιώνει να διεκδικήσει το μερίδιό της.

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Μόνο Νότια (6)

...συμπτώσεις με συνωμοτική υφή δίνουν χαριστικές βολές σε Σαββατόβραδα μουλιασμένα σε αρχιπελάγη με επιπλέοντα συντρίμμια παραπηγμάτων που στέγασαν αλλοτινούς έρωτες, την ώρα που μια οθόνη τερματικού τρεμοπαίζει αυλακωμένη απο λεπτεπίλεπτες δέσμες καθοδικών ρευμάτων προσομοιώνοντας το φωτεινό της παραλληλόγραμμο με παράκαμψη διαφυγής απο μια στενωπό που καταλήγει σε αδιέξοδο, έξω, μακριά απο το παραλήρημα μιας βροχής κομφετί απο κουραλιασμένες σκέψεις και βρώμικα εικονογραφημένα κομμάτια χαρτιού γεμάτα άσεμνα σκίτσα με πρόστυχες λεζάντες, ενώ ένας καυτός Ιούλης αποσύρεται πλήρης ημερών αφήνοντας κληρονομιά μια σειρά σάπια απογεύματα με ηχητικό background μια ταλαιπωρημένη μαγνητοταινία που ανασύρθηκε απο τα άδυτα ακατάστατων συρταριών με σκελετωμένα απο την πολυκαιρία κομμάτια ξεπερασμένου συρμού που μετατράπηκαν σε ρέκβιεμ μιας ημιθανούς απο το ξεκίνημά της ιστορίας δακρύων και προσωρινών χωρισμών.

...ένας θαμπός χάρτινος Οκτώβρης φυλλορροεί, με τη στιλπνή φρεσκάδα του αποτυπωμένη σ΄ ένα λεπτό κορμί παραδομένο σε χάδια που μυρώνουν χείλη στα αργόσυρτα ταξίδια τους σε μαργαριταρένιες πτυχές απο τσιτωμένο δέρμα, προσμονή που ηλεκτρίζει τα υγρά απ΄ το λεπτό ιδρώτα ακροδάχτυλα στις μακρινές τους διαδρομές, πάμφτωχο ρεπερτόριο μιας μαραμένης Άνοιξης με μετέωρες προσδοκίες και πονεμένα απο πόθο γεννητικά όργανα, ένα σύμπλεγμα κορμιών, γλυπτό με πόρους που αποπνέουν τη λεηλατημένη για ερωτικό ντελίριο διάθεση απο μια ανέκδοτη καταδίκη σε ακινησία που παγώνει τις αισθήσεις και την ένταση των ψιθύρων που κατασιγάζουν και αποτυπώνονται πάνω σ΄ ένα λευκό ιδρωμένο μπλουζάκι που φυλακίζεται σε μια θήκη απο πλαστικό, κουβαριασμένο λάφυρο μιας μάχης που διακόπηκε στους πρώτους της διαξιφισμούς σ΄ ένα πεδίο κατάσπαρτο με καταφύγια απο ριγέ σελίδες ημερολογιακών σημειώσεων.