Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Μόνο Nότια

...θλιβερή παρέλαση απωλειών με ντεκόρ αχανείς εθνικές οδούς πλαισιωμένες απο απειλητικές χιονισμένες βουνοκορφές και σηματοδότες με βέλη μονής κατεύθυνσης, παγωμένο εσωτερικό ενός υπεραστικού που φιλοξενεί την τελευταία πράξη μιας παράστασης που γνώρισε άπειρες αναβολές αλλά το ανέβασμά της ήταν αναπόφευκτο, μια υπόσχεση για επιστροφή στις ίδιες διαδρομές όταν τα χιόνια θα έχουν λιώσει και οι πλαγιές θα ασφυκτιούν απο μισογερμένους και καπνισμένους απο καλοκαιρινούς εμπρησμούς κορμούς σ΄ένα οροπέδιο μαστιγωμένο απο την κάψα του ηλιοστασίου και τις ξελαρυγγωμένες κραυγές νεοσυλλέκτων απο γειτονικά κέντρα εκπαίδευσης χαμένα σε θύλακες κεντημένους με μικρά έλη και θολούς απο ομίχλες που σέρνονται και τρυπώνουν απο χαραμάδες σε σιωπηλούς τακτοποιημένους θαλάμους και βρώμικα μαγειρεία.