Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Θερμοκήπιο (1)

Μήνες κάνουνε τον κύκλο τους φυλακισμένοι σε γυμνούς τοίχους, μια δεκάδα μόλις μέτρα απο τις διαβάσεις και τους ανισόπεδους, δρόμοι και προορισμοί σε απόσταση ενός ψιθύρου με τη σκόνη να κατακάθεται σε στρώματα αλλεπάλληλα, διαδρομές στις γειτονιές των μονόχνοτων σε ατραπούς που βλασταίνουνε υπερβάσεις και είναι ανεκτή η αποφορά του ανένταχτου, με τροφή ψωμί πασπαλισμένο με μια επίφαση ικανοποίησης αντλημένη απο ένα πηγάδι σκαμμένο στο κέντρο του αδύτου που φιλοξενεί φανταστικές συνευρέσεις με εραστές του αφηρημένου...
φόντο γκριζοπράσινο, ανώνυμη πολιτεία που τις φλέβες της διασχίζουν χωρίς κίνδυνο μόνο οι νηφάλιοι, οι παρεκκλίσεις αντιμετωπίζονται σα γραφικότητες ή καρκινώματα και οι αφελείς αξιώσεις για συμμετοχή σε προσπάθειες απεγκλωβισμού απο τους κανόνες της πεζότητας, τα προπύργια τα ορθωμένα με κραυγές ναυαγών απ΄ τον ωκεανό που κοχλάζει και ρουφάει τα υπολείμματα των αντιστάσεων που οργανωμένες σε βάσεις δεδομένων λειτουργούν σαν παρακαταθήκη ενός ξεχασμένου κόσμου που μεταλλάχτηκε σε ένα παχύρρευστο μόρφωμα τρεφόμενο με το περιεχόμενο κάδων σκουπιδιών με ιλουστρασιόν περιτύλιγμα, καταλήγουν στην αδυναμία να διευρυνθεί αυτός ο κύκλος των ανένταχτων, παράπονο που γιγαντώνεται σε θυμό, απειλές που κραδαίνουν ένα μπουκάλι κρασί φυλαγμένο για τα επινίκια που δε γιορτάστηκαν, ατμοί που παύουν να διαφεντεύουν το κουρασμένο θυμικό και παραχωρούν τη θέση τους στην πραγματικότητα που αξιώνει να διεκδικήσει το μερίδιό της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: